Posts Tagged ‘nereden’
Cuma, Haziran 22nd, 2012Sen hiç sensiz kaldın mı
Boş karanlık bir odada
Hayaline sarılıp uyudunmu hiç
Seni seviyorum dediğinde
Soğuk duvarlara carpıp
Yüzüne vurdumu kelimelerin
Sen sensizliğin acısını yaşadınmı hiç
Hergece gözyaşlarını akıttın mı
Sessizce sinene duymasnlar diye
Hayallerin kabuslara dönüştümü
Aşkını anlatırken kağıtlara kaleminin
Mürekkebi bitti diye isyan ettinmi
Sen hiç sensiz kalmadınki
Nereden bileceksin sensizliği
Ben hepsini yaşadım bunların
Her uyanışımda yanımda olmadığını
Gördüğümde kahroluşlarım
Yanlızlığı sadece rutubetli duvarlara
Anlattığım bir aşk benimkisi
Yoksun yanımda
Gözümde iki damla yaş
Her adını andığımda
Ve askım sana son iki kelime
SENİ SEVİYORUM!!
Tags:andığımda, anlattığım, aşkım, benimkis, bileceksin, bunların, damla, diye, duvarlara, gördügümde, hepsini, kahroluşlarım, kalmadınki, kelime, nereden, olmadığını, rutubetli, sana, seni, sensiz, sensizliği, sensizlik, seviyorum, uyanışımda, yanımda, yanlızlığı, yaşadım, yoksun
Posted in Genel | No Comments »
Cuma, Haziran 22nd, 2012Dur Yolcu Mehmet Akif Ersoy
Mehmet Akif Ersoy Ey Yolcu!…
Mehmet Akif Ersoy Ey Yolcu Şiiri
Ey Yolcu
Gitme, ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı değil, paylaşalım:
Ne yapıp ye’simi kahreyleyeyim, bilmem ki?
Öyle dehşetli muhitimde dönen matem ki!..
Ah! Karşımda vatan namına bir kabristan,
Yatıyor şimdi… Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerde ucu!
Mehmet Akif Ersoy
Tags:akif, başladı, değil, dehşetli, Dur, elemim, ersoy, geçmez, gidiyor, insan, kabristan, karı, karşımda, mehmet, mezarlar, namına, nasıl, nerde, nereden, şimdi, uzanmış, vatan, yatıyor, yerlere, yolcu, yükselmeye, yüreğin
Posted in Genel | No Comments »
Cuma, Haziran 22nd, 2012Halide Edip Adıvar ın Ölüm Şiiri
Ölüm Şiiri Halide Edip Adıvar
ÖLÜM
Yapraklar üşürken dökülür;
Ağaçlar kışa soyunurken ölür.
Nedir acelesi ecelin?
Daha bitmeden yaşama sevincim.
Neden bu kadar soğuk ellerim?
Gözlerim aynı noktada donuk.
Nedir bu sonsuz karanlık?
Ve bu bitmeyen yalnızlık.
Nereden çıktı bu tabut?
Ne işim var benim içinde?
Ve bu kalabalık.
Yüzler; bu yüzler hep tanıdık.
Herkes birakıp gitmiş.
Geceye sessizlik çökmüş.
Gözlerim hala açık,
Ve bitmeyen yalnızlık.
Halide Edip Adıvar
Tags:benim, bırakıp, bitmeyen, çıktı, çökmüş, dökülür, edip, geceye, gitmiş, gözlerim, Halide, herkes, içinde, kalabalık, nedir, nereden, ölüm, sessizlik, Şiiri, soyunurken, tabut, tanıdık, yalnızlık, yaprakl, yüzler
Posted in Genel | No Comments »
