Posts Tagged ‘sevdalar’

Cahit Sıtkı Tarancı Kimdir

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Cahit Sıtkı Tarancı Kimdir Kısaca

Cahit Sıtkı Tarancı Hayatı

1 Ocak 1910’da Diyarbakır’da doğdu. Mülkiye Mektebi’nde başladığı yüksek öğrenimini, Paris’te Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde tamamlamak istediyse de, İkinci Dünya Savaşı’nın patlak vermesi üzerine, yurda dönmek zorunda kaldı. Çevirmen olarak çalıştı.
Sanat için sanat ilkesine bağlı kaldı. Ona göre şiir, kelimelerle güzel şekiller kurma sanatıdır.[kaynak belirtilmeli] Vezin ve kafiyeden kopmamış; ama ölçülü veya serbest, her türlü şiirin güzel olabileceği inancını taşımıştır. Açık ve sade bir üslubu vardır. Çoğu gerçeğe bağlı olan mecazları, derin, karışık ve şaşırtıcı değildir. Uzak çağrışımlara ve hayal oyunlarına pek itibar etmemiştir. Zaman zaman bazı imaj ve sembollere başvurmuştur.
Şiirlerinde en çok yaşama sevinci ve ölüm temalarına yer vermiş, nedense hep ölümün üstüne gitmiştir. Ayrıca yitik aşklar, mutlu sevdalar, yalnızlık, yaşadığı bohem hayatın buruklukları, çocukluk özlemi de şiirlerine konu olmuştur.
Çeşitli gazetelerde tefrika edilen hikâyeleri 1976 yılında yayımlandı. Ayrıca mektupları da Ziya’ya Mektuplar (1957) başlığı altında kitaplaştırıldı.
Ağır bir hastalığa yakalandı. Tedavisi için gönderildiği Viyana’da öldü. Ankara’da toprağa verildi.

alıntı


Tut Yüreğimden Ustam ..

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Ustam!
Aklım firarda.
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sukut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
Tut ki; kancık pusulara düşmesin.
Bir hain kurşunu gelip deşmesin.

Ustam,
Ne zaman o senin bildiğin zaman,
Ne sevda gördüğün masallardaki.
Eskiden,
Halı tezgahında dokunurdu aşklar,
Nakış nakış, körpe kız ellerinde.
Mendillere yazılırdı isimler,
Yüreklere kazılırdı gizlice.
Sevdalılar asil ve de yürekli
Sevdalar, kavgalar iki kişilik.
Oysa şimdi;
Çorak gönüllere ekiliyor sevdalar seher vakitlerinde.
Meşru sevdalardan,
Gayrı meşru acılar doğuyor kundaklara,
Günahkar gecelerden.

Beni herkes sevdaya asi sanır,
Oysa aşk, beni nerde görse tanır,
Hasret tanır,
Zulüm tanır,
Ölüm tanır,
Yüzüm yüzümden utanır.

Yorgunum ustam;
Ne katıksız somun isterim senden,
Ne bir tas su,
Ne taş yastıkta bir gece uykusu.
Var gücünle asıl sükunetime,
Çığlığım kopsun,
Uzat ellerini güneşe dokun,
Uyandır uykusundan,
Tut yüreğimden ustam tut,
Tut beni, sür güne

Müthişşşş yaaaaaaa
SERKAN UÇAR

Suskun Yüreğime Sessiz Kelimeler Dökülür Şimdi

Cuma, Haziran 22nd, 2012

Suskun Yüreğime Sessiz Kelimeler Dökülür
Suskun Yüreğime Sessiz Kelimeler Dökülür Şiiri

Suskun yüreğime sessiz kelimeler dökülür şimdi Dost olur bana yalnızlığım
Ağlayan gözlerime ışıklar vurur şimdi
Hayali yansır pencerelerime sonsuzluğun Ve bir umut olsun isterim düşen her yağmur tanesi..
Suskun yüreğim olsun çığlığın ifadesi.

Aslinda susmanında bir dili vardı dinlemesini bilenlere.
Bir yalnızlığı, bir sevdayı belkide bir acıyı anlatırdı suskunluğum
Yalancı kelimeler arasında kendine ayrı bir yer buldu suskunluğum
Ve sakladığı sonsuz manaları gözlere yükledi sonsuzluğum Ve bir acı oldu yüreğimde Onsuzluğum.

Yasandı hep SON lu sevdalar Sonrasına ise atıldı anlamsız noktalar
Íçim üşüyor simdi “SON” larin soğuk diyarında…
Yüreğim dayanamıyor ayrılık yıllarına
Suskunluğum taşıyor umutlarımı vuslat yollarına
Bir ses olmak istiyorum ama duyulmuyor sahte sözler arasında
ve yine bana kalıyor yalnızlığım ve suskunluğum.

Simdi bir yaprak tanesinde taşınır benliğim
Gözyaslarımı yüklenir bulutlar
Umulmaz ve unutulmazları yaşarken yüreğim, çarpar gözlerime kıyısız dalgalar
Ve görülür denizlerden gönüllere bir sevda akışı
Anlatır aslında her seyi bir aşığın bakışı
Neler yasanır gönüllerinde ve ne dünyalar saklıdır o suskun yüreklerinde

Eğer aşığa onun gibi bakarsan görürsün parlayan ışığı gözlerinde

Bir gecede yıldızların ışıltısında yakamoz olurda yeşerir umutlar
Haber getirir bugünlere yarınlar
Hasrete ait bir söz olur gözden damlayan yaşlar Ve erir gözden damlayan yaşla taşlar

Susar kalır diller ve aşığı yalnız aşık anlar

Bilirmisiniz suskunluk coğu kez ardında yılları saklar
Yaşanmışlığın verdiği sessizliktir suskunluk
Ölümün gözlerde yansımasıdır
Kimbilir belkide ölüm sessizliğinin son provasıdır suskunluk

Yaşamlar sunuldu insanlara
Ama öldürdü onlar yaşamlarını ve ne acıdır ki yaşadıklarını sandılar

Sözler sunuldu dillerine Ama yalanlara sarıldılar ve de başardıklarını sandılar

Sevdalar sunulur hislerine Ama onlar kilit vururlar gönüllerine
Íste bu gönüllere cevaptir suskunlugum.
Hani yürekler kanatıldı hep
Acıtıldı ve küstürüldü sevdalar
Umutla bakan bakişlara savruldu yalan dünyalar
Yollarımıza kondu hep dikenler…
Sevdamızdan korktular yüreklerini hazmedemeyenler

Ama yinede umutluyuz hep ve umutlu kalacağız
Onların dünyası “SON” lu olsada biz SONSUZ luklara bakacağız
Bulutların göbeğinde ateşli gönüllere yağacağız
Bir gül olup aşıklar yanında açacağız
Íste budur beni umuda iten bundandır yolculuğum

Acılara inat bir çığlıktır benim suskunluğum
.. ve sorgunun ötesinde sorulmusluğun ifadesinde bir cevaptır suskunluğum
Susuyorsam anla gözlerimde saklıdır sonsuzluğum..

Dinle beni yüreğim
ve gömül suskunluğa
Sadece izin kalsın, seni bulmak isteyen aşığa

Alıntı